Jeśli można mieć jedną ulubioną frazę w całej operze, to w Lohengrinie to właśnie jest moja  – dokładnie 7’51”-56″, czyli zdanie Nicht darf sie Zweilfels Last beschweren. (Podaję linki bez zagnieżdżonych filmików, żeby się otwierało na właściwej sekundzie.)

Link 1 – Lohengrin

[Od 7’37”]

Ja, selbst dem König darf ich wehren,
und aller Fürsten höchstem Rat!
Nicht darf sie Zweifels Last beschweren,
sie sahen meine gute Tat!
Nur Eine ist’s, der muss ich Antwort geben:

 

No i jest jeszcze to, od czego się z Lohengrinem zaczęło. A dokładniej – z Otrudą; od 6’50”.

Link 2 – Ortruda

 Wenn falsch Gericht mir den Gemahl verbannte,
war doch sein Nam im Lande hoch geehrt;
als aller Tugend Preis man ihn nur nannte,
gekannt, gefürchtet war sein tapfres Schwert.
Der deine, sag, wer sollte hier ihn kennen,
vermagst du selbst den Namen nicht zu nennen!