– O rany, nie wiem, jak się wcisnę do metra, są tłumy.
– Nie martw się, ludzie są jak gazy.
– I nawet pachną podobnie.
Archives for the month of: Styczeń, 2015
– Jak ktoś coś pisze o polityce, wynikach sportowych, przebiegniętych kilometrach albo innych nudnych lub wkurzających rzeczach na fejsbuku, to go wyłączam. Bo co od razu będę usuwać.
– Ja też wyłączam. Na przykład jak pisze coś przeciw pigułkom po albo aborcji.
– A, to ja bym rozważał usunięcie.
– Whatever they did in those brothels was…
– Brothels? What’s that?
– Like, whorehouses, bordellos. Brothels.
– Brothels… Sounds like Brussels.
– No i co, porobiliście coś? Skoro on taki super…
– Nie. Ja mu płacić nie zamierzam, ani brać od niego pieniędzy nie będę, a za darmochę to ja nie chcę.
– O, to twój tekst?
– Nie, pierwszy raz to powiedziałem.
– Działania Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych, która każe nam od jakiegoś czasu mówić Pjongjang czy Mumbai, to poniekąd zawracanie kijem Wisły. Poniekąd, bo zawracanie kijem Wisły tym się różni od działań komisji, że nie przynosi szkody i Wiśle wisi; komisja zaś dysponuje buldożerami, które tak nam tę językową Wisłę uregulują, że nam w pięty pójdzie. Wiadomo, jak kończą niemądrze i nadmiernie regulowane rzeki. A jeśli ktoś mi powie, że tak jest „bliżej oryginału” i zaszłości historyczne, w wyniku których powstały nazwy Fenian czy Bombaj, są zaniedbywalne, to domagam się, ażebyśmy od tej pory jeździli do Washingtonu [wym. łoszintonu], Parisu, Madridu, Den Haagu, Romy i Pejczinu. Zwłaszcza ten ostatni polecam szczególnej uwadze.
Z okazji stwierdzenia u siebie objawu wartburskiego przypominam epikryzę sprzed półtora roku.
————————————————————————————–
I tak owa vagneritis acuta, którą zapoczątkował krętek holendersko-norweski (Treponema dallandium, wnika nawet przy zwiększonej wilgotności), przeszła przez fazę hiperparsifalemii w syndrom norymberski z podwyższoną wartością odczynu von Straßburga-Eschenbacha. Obecnie odnotowuje się objawy lohengrinozy I stopnia (ponoć można to złapać od ptactwa wodnego). Podejrzewa się też współwystępowanie zespołu Wilde’a-Hofmannstahla z uwagi na silną reakcję na elektroforezę przy zastosowaniu salometazolinu. Zaobserwowany w obrazie radiologicznym brak cienia może świadczyć o wystąpieniu wysepczaka (naxoma) z naciekiem różowatym (srebrny kontrast podany dosercowo). Znana jest medycynie taka kolej rzeczy. Teraz w razie stwierdzenia dodatniego objawu wartburskiego jedynym wskazanym postępowaniem będzie wszczepienie specjalnego pierścienia…
Du gabst ihr Tod, sie bittet für dein Leben!
Wer bliebe rauh, hört er des Engels Flehn?
Darf ich auch nicht dem Schuldigen vergeben,
dem Himmelswort kann nicht ich widerstehn!
– Coraz lepiej. Że chcą za wstęp w sobotę piętnaście złotych, to jeszcze nie problem. Ale wyobraź sobie, że za szatnię trzeba osobno dopłacić.
– A ile?
– Ha, trzy złote. Trzy. Co za absurdalna suma. Złotówkę, dwie, bodaj i pięć – to bym jeszcze zrozumiał. Ale trzy złote?
– Szkoda, że nie jedno euro. Czyli 4,76zł, bo zakupione po kursie obowiązującym w lokalnym, klubowym kantorze.
– A jak z toaletą?
– Na razie bezpłatna. Ale i to się może zmienić.
– Tak! Zainstalują babcię klozetową, potwornie niemiłą, złośliwie komentującą klientów podczas mikcji, najlepiej długość ich prącia. I wydzielającą papier toaletowy.
– Lepiej wydzierającą. Z rąk osobom korzystającym z toalety.
– A w darkrumach zamontują specjalne liczniki, do których trzeba będzie wrzucić monetę.
– Żeby zapalić światło?
– Żeby zgasić!
– Muszę poszukać nam tam jakichś rozrywek.
– Jakich?
– A tanich dziwek może?
– Nie tanich, tylko drogich, i nie znaleźć dla nas, tylko nam zbyt.
– Znakomicie! Jest taka dzielnica akurat przy dworcu, nazywa się Mercato. Tam jest syf, wszędzie kapliczki, śmierdzi opalanymi karczochami, no i tam kurwy palą ogniska przed budynkami na schodach…
– Jak to?
– Było tak, że idziemy sobie w ciągu dnia i nic nie wskazywało na to, że tam się wieczorem i w nocy zagnieżdżają kurwy. I mówię: „No zobacz, taka ładna fasada, a strasznie okopcona. Coś tu się musiało stać”.
– Fasada kościoła?
– Tak trochę wyglądało, ale nie jestem pewien, czy tam jest kościół. No i potem przechodziliśmy tamtędy wieczorem, a tam w tym miejscu, pod tą okopconą fasadą, kurwy rozłożone na leżakach palą ognisko ze śmieci. Dwie na tych leżaczkach, a kolejne dwie obtańcowywały je dookoła, a między nimi na środku, na schodach pod budynkiem, ognisko. I one widziały, że my się tam na nie patrzymy, i zaczęły coś do nas krzyczeć, ale nie wiem, czy tak przeganiająco, czy zachęcająco. Trudno było wyczuć.
– W odróżnieniu od smrodu.
– To był luty, jak na ich warunki pięć stopni w nocy to szczyt zimy, więc się dogrzewały.
– A atrakcyjne były?
– Raczej nie, trudno powiedzieć. Szliśmy po drugiej stronie ulicy i baliśmy się podejść, że nas obskoczą albo zawołają swoich alfonsów… Taka dzielnica. Nie, to złe określenie; takie miasto.
– Trafiłem dziś na ten wpis o Abbadzie i Agacie Zubel sprzed roku.
– I co pomyślałeś?
– A pomyślałem, żebyś wiedział. Że vita brevis, ars też brevis, occasio deceps, experimentum odiosum, a iudicium imbecile.
– Kocham cię!
– Mów dalej, gorzej już nie będzie.
*
– Ty się tak na niego nie patrz. Ma takiego samego. I faceta.
*
– Z nieba mi spadłeś!
– Ale, jak widać, do piekła.
*
– Co się wyginasz?
– To był ukłon. Takie moje hommage.
– O masz, ci los.
– Słyszałam, że w Palandze…
– Gdzie? Jak to się nazywa?
– Palanga. Słyszałam, że jest tam muzeum przesiedleńców, więc pojechałam zobaczyć. Była straszna pogoda, wiatr potworny, tak że nawiało mi piasku pod ubranie, ale dzielnie szukałam. Nie dało się znaleźć.
– Może go tam nie było?
– Na mapie było, że jest. Ale nie mogłam trafić. Pytałam nawet, ale nikt nie wiedział. No to zażartowałam, że może przesiedlili. I wiecie co?
– Co?
– Nikt się nie zaśmiał.
Po tych frazach trafiano w ostatnim miesiącu czy dwóch przez wyszukiwarki na mrówkodzika:
scenka rodzajowa o tolerancji do otylosci
masc do prosektorium
waginoplastyka wikipedia
autofellatio a opryszczka
rozwod z orzeczeniem winy hindus
eskatologia porno
katharsis i płacz
hoi greka
do kroćset katów wulgaryzm
wyciąg w góry konstrukcja
skrutynizacja
garb wielbłąda porno
uzupełnij słowniczek dziwnymi wyrazami które pamiętasz z dzieciństwa
tania pani rimming
porno teta i plimanik
– Idź, lepiej zrób mi kanapkę. I mi ją przynieś. Na kolanach. I błagaj, żebym ją zjadł, żebym się nie zagłodził na śmierć.
– A tobie jacy się podobają?
– Lubię kontrast. Między innymi.
– A co, nie można być monotonnym?
– Ale to pytanie o pozwolenie czy o możliwość?
– Można?
– Ale pytasz o to, czy wolno być monotonnym, czy to w ogóle możliwe?
– Tak.
– Ta inscenizacja to miejscami taki odgrzewany kotlet. Trąci myszką.
– I to względnie świeżą myszką. To znaczy świeżo martwą.
– Tak, to są pomysły sprzed pięciu-dziesięciu lat.
– No właśnie. Jak się trup uleży, to zostają kości, które są w gruncie rzeczy estetyczne. Za to świeże truchło najbardziej śmierdzi.
– Nie lubię dużych spotkań towarzyskich. Nie bez powodu serwisy mają po sześć nakryć.
– Ktoś powiedział, że poniżej siedmiu osób to nie ma tajemnic.
– Mogła to być jakaś osiemnasto-dziewiętnastowieczna francuska dama, na przykład wdowa Cliquot albo pani de Staël.
– Albo Stalin.
– To Allegro concertante Maciejewskiego brzmi trochę jak jakiś Szostakowicz. Ale taki… weselszy.
– Tak, Szostakowicz, który miał wyjątkowo pogodny…
– …Zły dzień.
mrówkodzik 