– Niektórzy bardzo przeżywają swoją trzydziestkę. Ja ten kryzys zaliczyłem jakoś przed nią, a teraz mam luz. A nawet więcej: po raz pierwszy czuję się na swoim miejscu. Dużo ciekawej pracy i współpracy, publikacje, podróże itepe. Ty chyba zresztą podobnie?
– No, ja też jakoś bardzo nie przeżywam utraty młodości. Zdrowia. Chęci do życia, przyjemności, wolnego czasu…
– Wiesz co, my to jesteśmy chyba w idealnym wieku.
– Trzydziestka to doskonały wiek, prawda. A czemu ci to teraz przyszło do głowy?
– Bo patrzę na ludzi dookoła i myślę, że to fajnie mieć znajomych i dwudziestoletnich, i dwadzieścia lat starszych.
– Jedni i drudzy mają coś do zaoferowania.
– I to nie zawsze to, czego się po jednych czy drugich spodziewamy…
– Można się mile zaskoczyć w obie strony.
– Mam nadzieję, że za dwadzieścia lat też tak będziemy mieć.
– To znaczy, wtedy, czterdziesto- i siedemdziesięcioletnich znajomych?
– Nie. Nadal dwudziesto- i pięćdziesięcioletnich.
– Wiesz, że na Allegro widziałem krzyż wykonany z drewna z brzozy smoleńskiej?
– O, a za ile? Pewnie niezły biznes można na tym zrobić.
– Za trzydzieści złotych…
– Taniocha!
– …Na starcie.
– Chyba raczej na lądowanie!
– Ja mam dwadzieścia lat!
– Ty masz dwadzieścia lat!
– Razem mamy czterdzieści…
– Tra la, la, la!
– Co ty taki wesoły jesteś?
– Ja bardzo lubię swoje urodziny.
– Wiesz co, ja też je lubię, jesteś wtedy dla mnie taki miły.
– Ha, bo ja jestem miły dla siebie!
– 30 to jednak nie jest nowe 20. Starzeję się i ogólnie konformizuję. Przestawiłem w Wordzie interlinię z 1,15 na 1,5. Pora umierać.
– Ja zrobiłem odwrotnie, ale dowodzi to tego samego, ponieważ dopiero niedawno zauważyłem, że można ustawić 1,15. Grube tysiące stron wklepanych w Wordzie, a tu zdziwko, dziadu. Tak, 30 to nie jest nowe 20.
– Albowiem wydaje mi się, że za naszych czasów interlinii 1,15 jeszcze nie było. Było tylko 1 i 1,5 do wyboru. 1,15 wprowadzono w jakiejś późniejszej aktualizacji.
– O której z pewnością uczą w gimnazjum…
– O rany, miałem nadzieję, że jakoś się koło trzydziestki ustabilizuję.
– „Jakoś” to jest właściwe określenie.
– Że się człowiek stabilizuje? Oooby.
– Nie, nie, wcale się nie stabilizuje. Określenie „jakoś” mieści w sobie również i to, że się nie stabilizuje.
mrówkodzik 