stan niedoważkości

– Jeśli na Ziemi ważysz 100 kilo, to na Marsie tylko 38.

– Jutro się przeprowadzam!

– Ciekawe, czy na Marsie są pączki…

– Na pewno są pączki! I trzeba ich zjeść trzy razy więcej, bo ważą trzy razy mniej!

23, czyli magia dób

– Jedynym problemem jest brak czasu na ćwiczenie. Przez co nie ćwiczę. I coraz gorzej gram ten program.

– Nie wgrał ci się jeszcze? To coś trudniejszego? Pokaż ten program. O boże. Trzy kobyły plus walc i dwa rozbudowane nokturny, nieźle.

– Wiem, mogłem wziąć łatwiej, a trochę wjechało mi na ambicję… A doba ma 23 godziny, bo srać trzeba, i przed tym nie uciekniesz.

pamięć i to samo

– Wiesz co, spotkajmy się wreszcie, bo już tyle czasu…

– No wiem, rozumiem. Też się stęskniłem.

– Nie, nie o to chodzi. Bo jak się spotkamy i skończymy ten artykuł, to… Już się nie będę musiał z tobą więcej widzieć.

– Phi, a myślałeś, że po co ja się do ciebie w ogóle wybieram. Przecież nie po to, żeby cię podziwiać. Po prostu wiem, że masz chłodniej w mieszkaniu. Domagam się gwarancji temperatury nieprzewyższającej 23 stopni, a do tego 3 litry napojów chłodzących.

– Alkoholowych czy bezalkoholowych?

– Zależy, jak długo potrwa nasza praca. Wiesz, ja przed zachodem słońca nie piję. Chociaż, jak się mawia, zawsze gdzieś na świecie jest akurat zachód słońca.

– Można też  udawać tego, no. Zapomniałem.

– No, tego, o, to, to!

– Kto pije rum?

– Co?

– Kto pije rum.

– Pirat…?

– No, właśnie, można udawać pirata!

 

 

kosmos!

– Co się tak wokół niego kręcisz?

– Patrzę na niego mimochodem…

– Ta, chyba mimośrodem!

δόξαι ς’

Znajoma pisze o swoim mylnym przekonaniu z dzieciństwa: „Runął mój światopogląd, odkąd dowiedziałam się, że na końcu reklamy calgonu wcale nie jest: „Uszerzy Cię każdej pralki to calgon!” i, że „uszerzy” wcale nie jest jakimś archaicznym czasownikiem synonimicznym do „zabezpieczy przed koniecznością naprawy”. Oniemiałam.”

*

Babcia uczyła Michajłka ruszać uszami i powiedziała mu, że człowiek to potrafi, bo pochodzi od osła, i Michajłek był długo przekonany, że tak jest.

*

Rabbio jako dziecko żywił przekonanie, że wróbelki to małe gołąbki, które dorósłszy, zamieniają się w dorosłe gołębie.

*

Mrówkodzik był w dzieciństwie pewien, że „drogeria” to sklep z różnymi artykułami, których wspólną cechą jest to, że są drogie.

*

Myślał też, że „katar sienny” jest wtedy, jak człowiek zaczyna kichać w zakurzonej sieni.

*

Ktoś ze znajomych sądził też, że jak jest noc, to Słońce odwraca się do Ziemi swoją nieświecącą stroną.

płyćwa, kokoczka i kolcosił

Agathé snuje w mejlu do mrówk refleksje na temat trzech słów, cyt.:

• Płyćwa – to miejscowość na trasie Skierniewice – Lipce Reymontowskie. Dla mnie brzmi jak inwektywa, np. Ty suko jebana, ty ścierwo zapowietrzone, ty płyćwo ty! Lub pejoratywne określenie wstydu żeńskiego – Już same cycki mnie przerażają, a co dopiero płyćwa! – rzekł pedał do pedała.

• Kolcosił straszliwy – fajna nazwa, nie? Jak z Harry’ego Pottera. Wyczaiłam tę roślinkę w arboretum w Rogowie.

• Kłokoczka – ten krzaczek też poznałam w Rogowie. Brzmi jak nazwa jakiegoś übersłodkiego zwierzątka – Hoduję kłokoczki i szynszyle. Lub pieszczotliwa nazwa włochatego wstydu:P

 

perseidy zimą

W telewizji reportaż o odkryciu w konstelacji Perseusza cząsteczek naftalenu :

– Aaa, to już wiadomo, gdzie po śmierci trafiają emeryci!