reinterpretacja wyświechtanego „pierwszego dnia świąt”

– Umówiliśmy się już na 25 grudnia.

– Ooo, to akurat na jorcajt Birgit Nilsson!

Divy D (1)

– Może sobie coś obejrzymy do kolacji?

– Okej, a co?

– Może jakiś koncert?

– Koncert? Zawsze zastanawiałem się, kim są ludzie, którzy oglądają koncerty na DVD. Nie spektakle, ale koncerty właśnie.

– Nie to nie.

– No dobrze już, będę słuchał, bez oglądania. Czyj koncert?

– Cecilii Bartoli?

– Mowy nie ma! Ze wszystkich absurdalnych diw ona jest wizualnie najbardziej absurdalna! Jeśli już to jej koncert mógłbym oglądać pod warunkiem, że muzyka leciałaby z głośników, a ona by stała na scenie wypchana.

– No wiesz co!

– Albo ewentualnie mogliby zwiesić z góry wielkie plakaty ze zdjęciami tej królowej fotoszopa.

Skończyło się na tym, że oglądaliśmy DVD z amerykańskimi nagraniami telewizyjnymi z lat 60, gdzie wybitne skądinąd gwiazdy scen operowych śpiewały w wydziwionych kostiumach na tle kuriozalnych dekoracji.

 

 

 

cwał Izoldy

– Co tak bzyczy?

– To Birgit. Zgrywam tego Wagnera na komputer. Czasem tak bzyczy ta stacja dysków.

– Ring zgrywasz?

– Nie, a dlaczego?

– Bo ona tylko w Ringu śpiewa w tym boksie.

– W Tristanie też… Ha! W boksie! A więc jednak Nilsson b y ł a  koniem!

Riddar Blåskäggs borg

– Żeby zaśpiewać operę w innym języku, to się trzeba uczyć nie tylko nowego tekstu, tylko w ogóle od początku. Taka na przykład Birgit Nilsson śpiewała Zamek Sinobrodego, owszem, ale tylko po niemiecku i po szwedzku.

– Co ty gadasz! Śpiewać węgierską operę po szwedzku to jak wsadzać sobie wibrator w kształcie cipy!

korzystnie (ter)

– To jest piękna kobieta!

– Tak… To jest… człowiek… o… nieprzeciętnej aparycji.

————————————————-

Patrz także: tutaj.