– Rozmawiałem kiedyś z nowo poznanym kolesiem, że wbrew nazwisku wydaje się raczej ciepły. A on się zaczął zastrzegać, że nie jest gejem.
– Co raczej oczywiste. Żaden gej nie użyłby peerelowskiego eufemizmu „ciepły” na określenie geja. Geje tytułują się nawzajem ciotami i pedałami, to tak, ale „ciepły” albo inna „parówa” to są słowa, których użyje tylko heteryk.
– Ogoliłem się, upiąłem wysoko włosy i założyłem rurki. Brzuchaty pan w metrze nazwał mnie „nastoletnią ciotą“. Jest rodzaj mowy nienawiści, który człowiekowi po trzydziestce może sprawić szczerą radość.
Pokazuję Rabbiowi jeden z moich ulubionych odcinków South Parku (ten, w którym posąg Maryi Panny krwawi z odbytu, obejrzeć można np. tutaj). Na ekranie pojawia się nauczyciel[ka] Pan[i] Garrison. Rabbio docieka:
– To jest ciota? Czy gender studies?
– Byłam tylko na początku parady.
– A widziałaś tych narodowców z transparentem „Chcemy męszczyzn, nie ciot”?
– „Męszczyzn nie c i o t y”, widziałam.
– W sumie normalne, że pasywy nie chcą cioty, tylko tak zwanych prawdziwych facetów.
– Ale oni chyba nie mieli na myśli cioty w sensie geja…
– Orraany, to jeszcze lepiej! Znaczy: gorzej!
– Z Krakowa jest. Siedzi w szafie.
– Krakowskie cioty siedzą w kredensie.
– Ja jej w zasadzie nie mówiłem, że jestem gejem…
– Kochanie, jeśli ty wyglądasz jak dres, a okazuje się, że jesteś cholernym intelektualistą, to robi się jasne, że nie jesteś heterykiem, tylko przestylizowanym pedałem!
– Pedały do gazu, a lesby na mydło!
– To ma sens. Lesby są zwykle mniej anorektyczne, a pedały i tak same się chętnie gazują poppersem.
Żubr (zachwyca się sobą po strzyżeniu łba):
I’m a fairy! I’m a fairy! I’m a giant bald fairy!
Mrówk (poprawia zgryźliwie, znudzony):
Shaved-headed.
Żubr (niespeszony):
I’m a fairy! I’m a giant shaved-headed fairy!
– And what about Louis Vuitton?
– I’m afraid we might not have Louis Vuitton in Warsaw…
– No Louis Vuitton?! Burn down the city!
Herr Krullick mijając sklep z ciuchami City Outlet przeczytał jego nazwę jako…:
CIOTY OUTLET
mrówkodzik 