– On to najwyraźniej naprawdę gra na tym flecie, nosem, krycie zgadza się dla G-dur.
– Bo granie nosem jest wydajne! W sensie, masz dwie dziurki w nosie, a zatem możesz grać na dwóch fletach naraz! Ba! Niektórzy nawet na trzech naraz potrafią, bo z ustami masz aż trzy otwory!
– Ten rachunek otworów brzmi niepokojąco. Nie idźmy w tym kierunku.
– Jest coś głęboko optymistycznego w tym utworze. A dokładnie w tym, czego w nim nie ma. I to pod wieloma względami. Jest w tym ulga i nadzieja jednocześnie, a te nie tak znowu chętnie chodzą w parze. Jest niedosyt, usprawiedliwienie dla apetytu, ale nie ma głodu. Ten kontrapunkt jest jak szczepionka.
Kolejne zestawienie fraz z wyszukiwarek, po których trafiano ostatnio na mrówkodzika. Najciekawsze podrubiam. Szczególnie cieszy częstość występowania pierwszej z przytaczanych fraz:
jak działa jamniczek
subiektywizując twoje autokratyczne stanowisko wobec poruszanych kwestii, moje osobiste ego uległo autodegradacji poprzez inkorporację
pokaż rogi wypierdalaj
kibol drech mecz odlać opowiadania
cipeczka dajana szlage
gejowska siłownia warszawa holmes place
caning kijem
wierszyki o tlumoku
nuty na flet poprzeczny aria królowej nocy
piosenki do korowodów, pląsów
ale pedziochy
grzebalec młody dzik
Kantata na śmierć królowej Polski (de nomine) Krystyny Eberhardyny, żony Augusta II.
Der Ewigkeit saphirnes Haus
Zieht, Fürstin, deine heitern Blicke
Von unsrer Niedrigkeit zurücke
Und tilgt der Erden Dreckbild aus.
Ein starker Glanz von hundert Sonnen,
Der unsern Tag zur Mitternacht
Und unsre Sonne finster macht,
Hat dein verklärtes Haupt umsponnen.
mrówkodzik 