– Kiedy obchodzisz imieniny?
– Nie obchodzę.
– No dobra. Ale kiedy teoretycznie masz?
– Mam w lipcu i w sierpniu.
– No to kiedy rodzina ci składa życzenia?
– Część składa mi w lipcu, a część w sierpniu.
– Ale jak bardziej?
– Dziadek ostatnio dzwonił w lipcu. Powiedział: „Dzwonię powiedzieć, że złożę ci życzenia w sierpniu, ale skoro już dzwonię, to wszystkiego najlepszego”.
– Tu na dole jest atmosfera jak na stypie po jakimś dalekim, niezbyt lubianym wujku.
– Na którą zleźli się tacy okropni powinowaci. Jak się podpiją, to się robią agresywni, a ich żałosność rośnie szybciej, niż ty jesteś się w stanie upić, żeby jej nie dostrzegać. I nie wiesz, czy bardziej masz się na nich wkurzać, czy im współczuć.
– A na górze?
– Na górę wszedłem tylko raz i zaraz wróciłem. Tam jest jak u babci na imieninach. I to tej, którą mniej lubisz.
– Oj, wszystko zależy od tego, jak przystojny jest wnuczek…
– Ona cierpiała na gigancicę języka.
– Naprawdę jest coś takiego?
– Niestety tak. I to śmiertelne.
– Coś podobnego. Ciekawe, czy istnieje gigancica penisa.
– Nie wiem… Myślisz, że byłaby śmiertelna?
– Możliwe. Zwłaszcza dla drugiej strony.
– Zdrowia, szczęścia, pojemności…
– Pojemności! Jak pięknie! A wieczorem dużo gości?
– Tak. A wiesz, że ten huragan, który nas wczoraj pchał i posuwał, to nazwali Juda? Na cześć Judy Tadeusza!
mrówkodzik