– A cóż my tu mamy?
– To jest taki Jezus na toście. Tylko że świnia. Z ciasta.
– Ja najbardziej lubię jego wizerunek na psiej dupie. Za każdym razem, jak widzę pieska z podniesionym ogonem, to wypatruję tego Jezuska.
– Wypatrujesz mesjasza? Od razu widać, że Żyd!
– „Xanax – nie lękajcie się”, głosi rysunek autorstwa Ponuro Mi.
– Ikonograficzno-teologicznie ma to sens. W słowie XANAX są dwa krzyże (św. Andrzeja), jest ANA, ewidentny skrót od ANASTASIS – zmartwychwstanie, jest też pięć liter symbolizujących pięć ran Chrystusa, są trzy spółgłoski symbolizujące trójcę, dwie samogłoski symbolizujące dwoistą naturę Chrystusa oraz jedna spółgłoska nosowa symbolizująca boga w trójcy jedynego (nosowa, bo „[Pater] noster”). A ponieważ każde X to jakby dwie litery (KS), to daje w sumie cztery – tyle, ile cnot kardynalnych, a ogółem w całym słowie spółgłosek brzmieniowych siedem – tyle co grzechów głównych i ostatnich słów Jezusa na krzyżu. X jest również trzecią spółgłoską od końca alfabetu łacińskiego, co symbolizuje trzeci dzień wstecz, licząc od zmartwychwstania, czyli dzień wieczerzy pańskiej. Na deser zaś mamy wymowną sugestię, że prawdziwą alfą i omegą, początkiem i końcem, jest X, czyli KS, czyli ksiądz.
– Kiedy słucham Stabat Mater Rossiniego, to myślę sobie, że gdyby napisał pasję, to Jezus płynąłby w niej na Golgotę gondolą, a opłakujące go kobiety tańczyłyby wokół krzyża farandolę.
– Stabat Mater dolorosa, dla mnie pizza capricciosa!
– Nie napijesz się za moje zdrowie?
– Piję przecież.
– Aha, na pewno ze skrzyżowanymi palcami. Czy co wy tam, Żydzi, krzyżujecie.
– JEZUSA KURWA KRZYŻUJEMY, BAŁWANIE!!!
– A ty co?
– A nie wiem.
– Idziesz do domu?
– Nie, byłem wczoraj.
– Jaki on ma ładny tyłek! Czemu się Michałowi Aniołowi nie podobała ta rzeźba?
– Nie wiem. Może nie w jego typie.
– E tam. Ty też taki masz.
– Serio?
– Serio.
– Szkoda, że nie wiedziałem.
– A co?
– A nic, bo jakbym wiedział, tobym z nim chodził na wierzchu.
– To jest przykład tak zwanej misconception…
– Ma to coś wspólnego z poczęciem albo ciążą?
– W sumie może. Miss-conception czyli przekonanie o tym, jak to Jezus narodził się z dziewicy.
– A papież Franciszek jest skromny i prosty, i mieszka w Domu świętej Marty…
– Widziałeś, jak ten dom wygląda? Ma standard pięciogwiazdkowego hotelu.
– Ale zbudował go Nasz Papież Polak. Ten Prawdziwy Ojciec Święty.
– A, to zmienia postać rzeczy.
– A ty wiesz, że jak byłem mały, to długo uważałem, że Ojciec Święty jest synem Matki Boskiej?
– A nie mężem? Ojciec jest zazwyczaj mężem matki, a nie synem.
– Wiedziałem przecież, że jest księdzem i nie może mieć żony. Więc synem. Tym bardziej mi się to zgadzało, bo przecież Matka Boska, jak wiadomo, jest Polką i mieszka w Częstochowie. I nie wiadomo, co robiła w Ziemi Świętej. Na wyjeździe jakimś była.
– Rzeczywiście, jako dziecko miałeś bardzo wiele przemyśleń teologicznych.
– Tak, ale niestety nie złożyłem ich w żaden spójny system.
– Mi się najbardziej podobało, że uważałeś, że w wiecznym światełku w kościele mieszka dżin, którym jest Jezus lub Bóg, i że wisi tak wysoko, żeby nikt go nie pocierał.
Rabbio był w dzieciństwie święcie przekonany, że wieczne światełko jest zawieszone w kościołach tak wysoko, ponieważ jest to magiczna lampa, w której mieszka dżin, a niedostępne położenie zapobiega pocieraniu jej przez wszystkich. Istnieje niejasne podejrzenie, że dżinem tym mógł być Jezus lub Bóg.
*
Jako młody chłopiec Rabbio także nie przestawał się dziwić, co Matka Boska robiła w Nazarecie, Betlejem i w ogóle Ziemi Świętej, skoro przecież wiadomo, że jest Polką i mieszka w Częstochowie.
*
Mrówkodzik przez większość czasów przedszkolnych i wczesnoszkolnych był absolutnie pewien, że podniebiosy to podniosłe pieśni religijne, skoro „aniołowie się radują, podniebiosy wyśpiewują”.
*
Analogicznie mrówkodzik trwał w przekonaniu, że w jednej z kolęd wierni mówią o sobie, że byli winnicami, z czego dziecięce przeświadczenie, że winnica to coś powiązanego z winem i winą jednocześnie, niejako synonim pijanego winowajcy („wzgardzony, okryty chwałą, żeśmy byli winnicami” – nikt nie zauważył, że się Bóg narodził, bo wszyscy byli narąbani).
*
Babcia prowadzała Żubra (dzieckiem) na msze do kościoła. Kiedy na końcu padała formułka: „Bogu niech będą dzięki!”, to Żubr był przekonany, że wierni wyrażają w ten sposób radość, że to się wreszcie skończyło.
– Jezus Maria, jak on dmucha ten nos.
– Dmucha, jakby sobie robił lewatywę.
– Albo kolonoskopię.
A zatem kolejna dawka mniemań dziecięcych i nie tylko, doniesionych przez łaskawych czytelników mrówkodzika (także w komentarzach, z których niniejszym ekstrahuję). W dwóch porcjach, bo nie lubię długich wpisów.
*
Futurosioł pisze:
Mój kolega ze studiów jako dziecko zawsze zastanawiał się, co to za plemię „Winnisi”: „Niemało cierpiał niemało, żeśmy byli Winnisami.”
*
Ag dorzuciła:
Rodzinna legenda głosi, że jako całkiem małe dziecię dumnie paradowałam po korytarzu w akademiku (tam mieszkałam z rodzicami), śpiewając: „Pała na wysokości”.
Poza tym przez całe dzieciństwo byłam przekonana, że Bozia to żona Boga, która wchodzi w skład Trójcy (Bóg, Bozia i Dzieciątko Jezus – logiczne, nie?).
A dzieci chrzci się dlatego, że są niegrzeczne. To taka kara. Skąd ten wniosek? Mój młodszy starszy brat był potwornym łobuzem, nie znosiłam go. Aż pewnego dnia został ochrzczony – musieliśmy długo stać w kościele, było nudno i zimno, a on się darł wniebogłosy. Pomyślałam wtedy, że to musi strasznie boleć i później starałam się być bardzo grzeczna, żeby tylko nie zostać ochrzczoną. Nie wiedziałam, że to już się stało dawno temu.
Jezus „usuwa grzech świata”
[z ulotki jehowych, interpunkcja oryginalna]
Tazio napisał:
Wiesz, co mi się śniło? Że postanowiłeś zebrać grupę swoich najbliższych znajomych i poznać mnie z nimi.
No więc do ciebie wpadam do mieszkania, wchodzę, wszyscy śpią, a jest godzina koło 21.
Potem się obudziłem i jak usnąłem dalej,to zobaczyłem obraz ciebie i 6 twoich znajomych przebranych w najróżniejsze rzeczy (jeden za Pedobeara, inny za Supermana itp.). I śpiewacie kolędy!
Potem cię pytam na osobności, czy jesteście najebani, a ty:
„Nie. Będziemy najebani, jak Jezus nam zmieni wodę w mózgu w wino.”
mrówkodzik 