kwiatem we włosach, octem w jabłkach jest pierwszych, gorzką pianą na piwie w świata gwarnej oberży

– Nic tylko się ogarnąć i iść na umówione psotkanie.

– Ogarnąć, by ogary poszły w las! I wraz.

– Chyba – ogóry…?

– Widzi pan, wychodzi z pana konserwa!

– Nie… to ukiszone.

– Tak czy siak kwas!!!

– Mlecz leczny…  Znaczy: lecz mleczny.

– Jak ten kwas mleczny, to i winny.

    

dokąd bieży metr bieżący, czyli rozterki konserwy

– Zdaje się, że zostały już tylko cztery apartamenty… Ładnie zaprojektowane wnętrza, w tym 120-metrowym znalazła się nawet biblioteka.

– Osiem metrów kwadratowych? Co ja tam będę trzymać, obwoluty?!

– Pokoik na fotel, barek i kindla.

 – Signum temporis. Resignum wręcz.

 

tyś zawżdy onegdaj, przeto jeno atoli, czyli język w konserwie

– Czytam. Niby niezłe, ale co to ma być to „tyś”? We współczesnym przekładzie niearchaizowanego tekstu? I nie usprawiedliwia tego rytm.

– „Tyś” to skrót od tysięcy.

– Które zainkasował?

– Albo tłumaczył to dla Piwnicy pod Baranami.

– Aż dziw, że krakowscy tłumacze nie przekładają dziś wszystkiego na łacinę. Może to byłoby wystarczająco tradycyjne, konserwatywne i ogólnie gaudematerpolonia.