Dotarłem do w sumie trzech możliwych wersji tego chorału, a mowa o Christ lag in Todesbanden:
1) chorału właściwego (którego nigdzie nie mogę znaleźć na sieci),
2) 20-minutowej kantaty na bazie całego psalmu Lutra,
Harnoncourt:
Koopman:
3) krótkiego preludium organowego o charakterze fantazji na temat motywu tego chorału
Podaje tekst trzech pierwszych versus wraz z moim tłumaczeniem jak to określam, tautosylabicznym, czyli odzwierciedlającym – z drobnymi wyjątkami – rytm oryginału, co nadaje mu miejscami chropawe brzmienie po polsku:
Christ lag in Todesbanden
für unsre Sünd gegeben,
Der ist wieder erstanden
und hat uns bracht das Leben;
Des wir sollen fröhlich sein
Gott loben und ihm dankbar sein
Und singen Halelluja. Halelluja!
W okowach śmierci Chrystus
za nasze spoczął grzechy,
By z martwych powstać znowu,
dać życie nam z powrotem;
Z tego trzeba się weselić
chwalić Boga, czynić dzięki
i zaśpiewać: Alleluja. Alleluja!
Den Tod niemand zwingen kunnt’
bei allen Menschenkindern,
das macht’ alles unsre Sünd,
kein Unschuld war zu finden.
Davon kam der Tod so bald
und nahm über uns Gewalt,
hielt uns in seinem Reich gefangen. Halelluja.
Śmierci nie zwyciężył nikt
wśród wszystkich ludzkich dzieci
to przez nasz powszechny grzech,
niewinnych szukać próżno.
Stąd tak rychła przyszła śmierć
i przemocą wzięła nas,
więziła nas w królestwie swoim. Alleluja.
Jesus Christus, Gottes Sohn,
an unser Statt ist kommen
Und hat die Sünde weggetan,
damit dem Tod genommen
all sein Recht und sein’ Gewalt,
da bleibet nichts denn Tod’s Gestalt,
den Stach’l hat er verloren. Halelluja.
Jezus Chrystus, Boży Syn,
na nasze przyszedł miejsce
i wszelkie grzechy przegnał precz,
ażeby zabrać śmierci
cały gwałt i przemoc jej;
dziś został z niej jedynie cień,
swe żądło utraciła. Alleluja.
[słowa Marcin Luter, przeł. mrówk]
