memła, aż zmemła

– Pomnik Czynu Polaków, Gustaw Zemła, Szczecin.

– Lubię zdjęcie, nie samą rzeźbę.

– Wyszło trochę jak z papier-mâché.

– Znakomicie, to świetny komentarz do idei przedstawionej przez Mistrza Profesora.

a/varia LXXXI [antropozofizacja postmetaparadygmatyzacji neoretrokonwergencji]

Talaria – luksusowy resort

[reklama w metrze]

*

Sranan tongo (język surinamski, język srański ^[2], taki-taki)

[wikipedia, źródło]

*

My takich zjawisk artystycznych w naszym zespole mamy równie dużo . […] Zespół składa się z najlepszych muzyków. Zasiadanie w jego składzie, jak w drużynie Adama Nawałki, to wielki zaszczyt i wyzwanie. – To nie jest tak, że jedenastu piłkarzy wychodzi na boisko. Skład za każdym razem jest inny (zależnie od granych utworów – red.), ale w gruncie rzeczy jest ten sam – przyznaje Waldemar Dąbrowski, który zespół porównał też do formacji paramilitarnej.

[Waldemar Dąbrowski, źródło]

*

Produkt premium wśród winiaków Metaxa. Piękna butelka, stylizowana na tradycyjną kamforę z antycznego Rodos kryje w sobie kompozycję destylatów dojrzewających w dębowych beczkach przez około 15 lat

[źródło]

*

Moja teza tym razem jest przewrotna: choć marzymy o arcydziele, to ani polscy autorzy nie mają warunków, by arcydzieło napisać, ani polscy czytelnicy nie mają kompetencji, by arcydzieło rozpoznać. Można też odwrócić to zdanie, i także będzie ono słuszne: polscy autorzy nie mają kompetencji, by napisać arcydzieło, a polscy czytelnicy nie mają warunków, by je rozpoznać.

[Paulina Małochleb, źródło]

*

Goebbels w swojej krytyce posuwa się dalej, jemu doskwiera każdy podany na tacy temat, każdy akcent muzyczny podkreślony uderzeniem pięścią w stół. Proponuje nam zatem Eintopf w fazie jak gdyby przygotowawczej: tu resztka fasolki po bretońsku, tu pokrojony ziemniak, tu stary serek pleśniowy, a tam kawałek kiełbasy. Lecz jednak (to moja nieśmiała krytyka pod jego adresem) w końcu i tak musi nastąpić nienawistny etap garnka, tyle że garnkiem tym jest nie scena, lecz czaszka widza/słuchacza.

[Adam Wiedemann, źródło]

*

Profesor Krzysztof Penderecki wylądował na lotnisku w Gdańsku. Mistrz będzie gościem Opery Bałtyckiej na dzisiejszym spektaklu Izadory Weiss i BTT ,,Tristan&Izolda”.

[Profil FB Opery Bałtyckiej, źródło]

*

Co prawda twórczość artystów spod znaku PC Music i vaporwave nazywana jest „muzyką postinternetową”, niemniej określenie to nie zostało jak dotąd przechwycone przez dyskurs klasycznej awangardy. Zwróciły na to uwagę dwie orędowniczki zjawiska, Holly Herndon i Jennifer Walshe, i utworzyły nawet specjalne archiwum poświęcone muzyce postinternetowej, zachęcając artystów i teoretyków, by zasilali je swoimi utworami muzycznymi i tekstami krytycznymi. […]

 Jak pamiętamy, kultura ta [New Age] wyrosła z przekonania, że ludzkość, pogrążona w głębokim kryzysie, znajduje się w punkcie zwrotnym pomiędzy dwiema epokami. Czy to nie sytuacja współczesnej muzyki, zawieszonej między tradycją żywej wciąż awangardy postlachenmannowskiej i nowego doświadczenia pokoleniowego, jakim jest rewolucja cyfrowa i internet? Twórczą parodię New Age w połączeniu z afirmacją internetu znajdziemy także w kompozycji „Ach, Pocierać Woskową Buddę” […]

Laskowski jest też częścią połowy duetu sultan hagavik. W maskach i cekinowych ubraniach, w otoczeniu kwiatów doniczkowych i z nieodłączną głową manekina, duet prezentuje schizofreniczne, dadaistyczne sety muzyczne […]

[Monika Pasiecznik, źródło]

skala błędu

– Zabawny zbieg okoliczności, że ty i Robak z Japka macie urodziny tego samego dnia.

– I mistrz Treliński też.

– Mógłbyś do niego pójść i powiedzieć: „Mistrzu, jestem tak wielkim admiratorem pańskiego dzieła, że zmieniłem sobie urzędowo datę urodzenia na taką samą jak pańska. I pesel, tak żeby sumował mi się do liczby, dajmy na to, dziewiętnaście, bo T jest dziewiętnastą literą alfabetu”.

Obaj cicho liczymy. Doliczywszy się, kontynuuję:

– T jest faktycznie dziewiętnastą literą alfabetu, jeśli nie liczyć Q.

– Ale trafiłeś! A ty wiesz, jak ja liczyłem? A, B, C, D, E, F, G, A, H, C… I dopiero jak byłem znowu któryś przy tym C, to się zorientowałem, że coś jest nie tak.

– A wiesz już, co tam dalej jest po G…?

– Zastanawiam się…

– I co, wymyśliłeś?

– Wiem! I, J, K.

– W tym przypadku to raczej „idiotka”.

– Tak. Nie jest dobrze.

– Chociaż do Trelińskiego do pasuje – błąd na poziomie skali, na poziomie alfabetu.