– Sprawdzałem kiedyś, czy formy „przyszłoś”, „robiłoś” są poprawne. No i są, tylko zupełnie nieużywane.
– To tak jak „óśmi”.
– Jak co?
– „Óśmi”, na przykład w zdaniu: „Byli óśmi na mecie”.
– Brzmi dziwnie. W pierwszej chwili usłyszałem „włuś mi”.
– Tak, bez ziąbków.
Oto drugi odcinek niedawno zainicjowanego cyklu.
Dzisiejszy boks: CABALLÉ
Synopsis nr 1 – Giacomo Puccini: Madama Butterfly
Lt. Pinkerton of the U.S. Navy contracts a marriage of convenience with a Japanese geisha, Madame Butterfly. When the naïve girl realizes he has a wife, she kills herself.
Synopsis nr 2 – Vincenzo Bellini: Norma
Norma, high priestess of the Druids, sacrifices herself for her Roman lover, Pollione, even though he had betrayed her with her best friend, Adalgisa.
Synopsis nr 3 – Francesco Cilea: Adriana Lecouvreur
Enraged that Count Maurizio loves the famous actress Adriana instead of her, the Princess de Bouillon kills Adriana with a bouquet of poisoned flowers she has sent in the Count’s name.
– Recenzowałem ostatnio australijską powieść, taką dla młodzieży żeńskiej i lubiącej nadprzyrodzone. Zlecająca mi to redaktorka przykazała, że mam się wczuć w dwudziestoletnią barmankę z Płocka.
– I jak?
– Barmance się nawet spodobało, ale bez szału.
– Ja czytam ostatnio „Pięćdziesiąt twarzy Greya”.
– O, i jak ci się podoba?
– Jakoś tak dziwnie się to czyta, choć całkiem fajnie przetłumaczone niektóre fragmenty. No, ale dobrze sobie czasem przypomnieć, co oficjalnie jest wyuzdane, ha, ha.
– W dobrych cenach mają tu te wina, a to denominazione di origine controllata.
– E garantita!
– Disprezzata!
– Sola, perduta, abbandonata!
– Casta diva!
– Cara sposa!
– Najbardziej zadziwiło mnie, że polubiłem Normę.
– Chyba nie seksualną?!
Harmonia początku tego duetu kojarzy mi się silnie z ostinatem z Berceuse Chopina (stąd wybór wykonania w podobnie wolnym tempie):
mrówkodzik 