– Nie śpiewajcie ze mną, ja w chórze nie umiem. Jestem urodzoną solistką.
– Z nami nie zaśpiewasz tego duetu?
– Ale jak to, duet we trzy?
– We dwie, bo ty śpiewasz z plejbeku.
– Ja nie wiedziałam, że śpiewam z plejbeku, bo nie znam obcych wyrazów!
Archives for posts with tag: Nuśka
– „Tak mało jeszcze znamy, a tak się bardzo chełpimy”. Co ty na to?
– Brzmi dziwnie. „Tak mało jeszcze znamy”? O co tu w ogóle chodzi?
– Właśnie. A wiesz, co jest w oryginale? „Tak niewiele dotąd wiemy, a tak wiele przypuszczamy”.
– Aha!
– Jest takie seksistowskie porównanie, że przekład jest jak kobieta – jeśli jest wierny, to nie jest piękny, a jeśli jest piękny, to nie jest wierny. To tłumaczenie robi krok naprzód w dziedzinie emancypacji – nie jest ani piękne, ani wierne.
– Jest za to głupie. Jak powiedziała Nuśka o koncercie jakiejś śpiewaczki: „Było nudno i nieczysto, ale za to brzydkim dźwiękiem”.
– To Brytyjczyk, na pewno ma to specyficzne poczucie humoru, tylko trzeba go włączyć, wiedzieć, gdzie ma on.
– On ma off.
– A ty się z nim po jakiemu komunikujesz, po angielsku czy po niemiecku?
– Po angielsku, doskonale się dogadujemy, czasem coś tam mnie poprawia, ale dajemy radę. Bo moja profesorka mówiła, że to łatwy język jest, taki murzyński. Więc sobie gadamy po murzyńsku.
– No wiesz co…!
– No dobrze: po afroamerykańsku.
– Ja też się jakoś tak czuję…
– A, bo to pełnia.
– Co pełnia?
– Jest pełnia, była albo będzie pełnia.
Ja: Lesbijki cię pobiły? Jesteś pewna? Jak wyglądały? No, jeśli wyglądały tak jak ja, to musiały być lesby.
Nuśka: A jeśli wyglądały tak jak ja, to na pewno transwestyci.
Rabbio: A jeśli tak jak ja, to… Stare dziady.
– …Rzeczywiście, on ciągle wszystko seksualizuje. Nie powiem, żeby i mi się nie zdarzało…
– No tak, ale jak jest jakiś punkt zaczepienia, a nie tak z dupy.
– On w ogóle jest jakiś dziwny, trudno powiedzieć dlaczego.
– Fakt, źle mu z dupy patrzy.
– Powinno się to promować, bo to świetne dzieło, warto, choćby i cynicznie, posługując się tematem Holocaustu… Ortodoksyjni Żydzi się chyba nie mają za co obrazić?
– No właśnie, tam nie ma Żydów na scenie, to się nie ma o co obrze… Obrażać.
– Tenor to nie jest głos. To jest diagnoza.
– Testu białej rękawiczki nie będę robiła.
– No pewnie, po co rękawiczka, nie jesteśmy u proktologa.
– Macha do ciebie.
– Pozdrów ją ode mnie.
– Pyta, czy odmachujesz.
– Czy odmachuję? No nie, odma to dla niej niekoniecznie. Już prędzej chuje.
mrówkodzik 