– Przecież 30 centymetrów to z daleka widać!
– No a może nie widać, co?
– Widać… i czuć!
– Ale jak czuć z odległości, to chyba nie do końca dobrze?
– To miała być synestezja!!!
– Aaaa… to ten nerw, który odkryli radzieccy naukowcy, co łączy oko z innymi częściami ciała…
– Z drugim okiem, jeśli wolno posłużyć się obleśnym eufemizmem…
– Ooo! Jakie masz perfumy?
– Takie kadzidlane, prawda? To zasługa wetiwerii, kaszmiru, cyprysu, no i…
– Że co?
– To testosteron tak pachnie.
– A, no to kumam.
– To jest mięta z rumiankiem?
– Chyba tak.
– Czy herbata z miętą?
– Nie wiem, może tak.
– To mięta z rumiankiem czy herbata z miętą?
– Kubek i tak jest po kawie, więc i tak czuć kawą!
– W tej bibliotece oprócz Śledzia wszyscy są z wykształcenia…
– Jakiego śledzia? Ktoś tam się nazywa Śledź?
– Nie, tak na nią mówimy, bo ma taką minę. I śmierdzi. Jest też Walkiria.
– Czemu Walkiria?
– Jakbyś ją zobaczył, to nie miałbyś wątpliwości czemu. Jak przechodziła przez bibliotekę, to się szyby trzęsły.
– Nie niszcz turków!
– Co?
– No nie skub turków!
– Jakich Turków?
– To są turki, te kwiatki.
– Aksamitki, znaczy?
– No!
– Wiesz, jak się je inaczej nazywa?
– No jasne: śmierdziuchy.
– A po francusku ich nazwa nawiązuje do Indii. To wszystko przejawy bardzo kosmopolitycznej ksenofobii.
—————————————————————–
Por. kwestia indyjska, zob. też tagetes musagetes.
mrówkodzik 