– ID znowu wydaje jakieś kuriozalne orzeczenie.
– Jakie id? Freudowskie id?
– Nie, Izba Dyscyplinarna SN.
– Freudowskie też pasuje. „Id […] działa na zasadzie impulsów i natychmiastowej gratyfikacji zaspokojenia potrzeb […] nie posiada żadnej wiedzy o rzeczywistości obiektywnej.”
– W takiej poezji dla mówiącego przestaje być istotne, co mówi, a liczy się tylko, że mówi. W ten sposób dopełnienie usuwa się całkowicie w cień na rzecz podmiotu. Dlatego wydaje mi się, że właśnie orzeczenie jest jak waga, na której szalach ważą się podmiot i dopełnienie…
– Zaszkodzili ci najwyraźniej ci metafizycy angielscy.
mrówkodzik