– A może w ramach protestu można by zamiast karty do głosowania wrzucać do urny kawałek papieru toaletowego?
– Zużytego?
– Może być i zużyty. I tak będzie czystszy niż kartka z głosem oddanym na sam wiesz kogo.
– Hm, no nie wiem, czy to coś da. Bo taki papier toaletowy też może zostać policzony jako głos na dupę.
– Jeśli epidemia potrwa dłużej, to część wydawnictw może upaść, zwłaszcza ambitniejszych. Bo sprzedaż zmalała, a koszty stałe pozostają.
– Może spróbują ciąć wydatki? Nie trzeba produkować książek na papierze deluxe. Żeby ocalić dobrą literaturę, można drukować nawet na papierze toaletowym. Oh wait…
– W obecnej sytuacji cenną umiejętnością jest pozyskiwanie papieru toaletowego metodą czerpaną.
– Ja nie chcę wiedzieć, skąd oni ten papier czerpią…
Tak. Naprawdę ktoś zaprojektował papier toaletowy w brązowe kropki.
– Co za typ! Mówi, że nie głosował, bo się brzydzi.
– Brzydzić się pójściem na wybory to jak brzydzić się podetrzeć: sama czynność nie jest super przyjemna, ale przy jej zaniechaniu będzie tylko gorzej…
– Coraz lepiej. Że chcą za wstęp w sobotę piętnaście złotych, to jeszcze nie problem. Ale wyobraź sobie, że za szatnię trzeba osobno dopłacić.
– A ile?
– Ha, trzy złote. Trzy. Co za absurdalna suma. Złotówkę, dwie, bodaj i pięć – to bym jeszcze zrozumiał. Ale trzy złote?
– Szkoda, że nie jedno euro. Czyli 4,76zł, bo zakupione po kursie obowiązującym w lokalnym, klubowym kantorze.
– A jak z toaletą?
– Na razie bezpłatna. Ale i to się może zmienić.
– Tak! Zainstalują babcię klozetową, potwornie niemiłą, złośliwie komentującą klientów podczas mikcji, najlepiej długość ich prącia. I wydzielającą papier toaletowy.
– Lepiej wydzierającą. Z rąk osobom korzystającym z toalety.
– A w darkrumach zamontują specjalne liczniki, do których trzeba będzie wrzucić monetę.
– Żeby zapalić światło?
– Żeby zgasić!
mrówkodzik 