– Znasz takie ćwiczenie na rozładowanie stresu? Trzeba zrobić zaciętą minę i z wściekłością wypowiedzieć słowo BĄBELEK. Wybuchasz śmiechem i napięcie mija.
– Znam, kiedyś działało. Ale odkąd pojawiły się madki ze swoimi bąbelkami, kontrast między wściekłym tonem a niewinnym znaczeniem słowa poszedł się grzebać.
– A co tam z naszym maczo-kolegą?
– Podrywam go ostatnio intensywnie.
– Tak? A co w tym kierunku robisz? Nic nie mówiłeś.
– Bo nic nie robię.
– I to działa?
– Najskuteczniej. Wystarczy odpowiadać półsłówkami albo nie odpowiadać wcale i zaraz jest się gotów oświadczyć.
– Ha, nie takie rzeczy się robiło!
– A jakie?
– Właśnie takie!
– Tak się zastanawiam, czy dla buczących na ministra Glińskiego w filharmonii i innych instytucjach kultury też „nie będzie gwizdów, będą szubienice”?
– A co, myślisz, ze zalegalizują eutanazję?
– Ale że przymusową?
– Gdzie tam przymusową. Skróciliby nam tylko cierpienia. Faktyczne zawieszenie zamiast tkwienia w zawieszeniu.
– A to nie. Na miłosierdzie trzeba sobie zasłużyć.
– No i co, porobiliście coś? Skoro on taki super…
– Nie. Ja mu płacić nie zamierzam, ani brać od niego pieniędzy nie będę, a za darmochę to ja nie chcę.
– O, to twój tekst?
– Nie, pierwszy raz to powiedziałem.
– I kto teraz powie, że nie jest różowo…
– Przynajmniej bywa…
– Zaróżowienie wróży problemy z cerą. Albo wieszczy stan zapalny. Lub z sercem.
– Wieszczy złuszczanie.
– Wietrzy złudzenie.
– A złudzenia wróżą problemy z sercem.
– Już samo „bicie serca” brzmi dość okrutnie.
– Za to „masaż serca” brzmi niezwykle kojąco.
– Kran kapie. Idę zakręcić.
– Ale pamiętaj, żeby nie kapało, to musisz nie dokręcić, żeby zakręcić.
– Starają się nie tracić pionu.
– Tak, trzymanie poziomu często sprowadza się do trzymania pionu.
– Mi się nie odmawia. Ty i tak zrobiłeś to już z pięć razy.
– Spełnił moje oczekiwania, co w zasadzie oznacza, że przeszedł moje oczekiwania.
mrówkodzik 