– Postanowiliśmy nie przynosić pracy do domu…
– Oj, to świetny pomysł!
– …Więc zaczęliśmy mieszkać w pracy.
Archives for posts with tag: skutek
– Złabość niekiedy rodzi faktyle. Człowiek nienatrzeźwiały, a niekiedy i skętny, uprawia nocnowłóctwo, psotkania, rzycie pciowe. Występują desirrhoea i kogucia ślepota. Aż po którejś nocy kupały, po którymś 29-ym lutego wszystko się robi glebiste. Nie w głowie fekanie; lafajety głęboko w szafie, gwizd zwisa na kwintę zmniejszoną. I potem codziennie jest już tylko wieczne po wczoraju. A księżyc to nadal placebo.
————————————————-
* W rozszyfrowaniu niniejszego komunikatu, który chyba i tak jest dość jasny, pomóc może słowniczek mrówkodzika.
– Dziwne, że się można kłócić o takie drobne rzeczy.
– Najwyraźniej wcale nie są drobne. O faktycznym kalibrze problemów nie przesądza ich powszechna kwalifikacja, tylko ich skutki w danej sytuacji.
– Jedna pielęgniarka mi powiedziała, że w paszczy mamy tyle bakterii, że w odbycie tyle nie ma.
– No tak, bo na dupie nosimy majtki, a na twarzy nie.
– Nie śpiewajcie ze mną, ja w chórze nie umiem. Jestem urodzoną solistką.
– Z nami nie zaśpiewasz tego duetu?
– Ale jak to, duet we trzy?
– We dwie, bo ty śpiewasz z plejbeku.
– Ja nie wiedziałam, że śpiewam z plejbeku, bo nie znam obcych wyrazów!
– Te stwory z twojego zdjęcia mają miny jak z rycin Jana Krzysztofa Kluka.
– Nie zwróciłem na to uwagi, ale masz rację.
– Ale chyba źrenice to raczej innego kształtu powinny mieć? Bo teraz wyglądają jak futro z lisa wyjedzone do cna przez mole…
– No widać, że są tym faktem zdziwione.
– Popatrz, kto do mnie napisał, i to dosłownie w tej chwili: „moin moin süßer grüße aus heide sendet dir dirk!!”.
– Jaka, kurwa, Heide? Jak „moin”, to jakaś na północy pewnie.
– Też nie wiem. Może jakaś kurwa imieniem Heidi?
– Myślę, że chodzi o Lüneburger Heide, ale możesz na wszelki wypadek dopytać. „Welche, kurwa, Heide?”.
– Zaprawdę, wolę nie pytać. Możesz się domyślić, co za typ. Nie musiałem nawet zaglądać na profil, żeby wiedzieć, że to jakiś pięćdziesięcioletni brzuchaty niemiecki zbok. Poczułem się jak zmolestowany gastarbeiter.
– Pewnie taka gruba, niedomyta meduza z mackami.
– Tak, tyle chociaż dobrze, że bardzo wysoka, więc mnie to chyba razi.
– Razi cię bardzo wysoka? Powiem Wehwaltowi.
– „Mniej to chyba razi”, miało być. Ale wyszło zabawnie.
– Aaa, rozumiem. To nie powiem.
– Pracujesz?
– Zaraz będę. Teraz czytam o narządzie. Lemieszowym.
– A, jest taki narząd.
– O, słyszałeś o nim. Wiesz gdzie?
– Nie na członku?
– Hm, brzmi ciekawie. No dobra, a jak myślisz – do czego służy?
– Nie wiem. Coś… Łączy? Coś dzieli?
– A jaki jest?
– Mały.
– Czemu?
– Bo najwyraźniej większy jest niepotrzebny.
– Proszę nie rozmawiać, spektakl już trwa.
– Pan nie zrozumiał w ogóle konwencji…
– Proszę nie gadać i już.
– Ale to jest opera buffa!
– Pamiętasz symbolicznego samotnego ziemniaka, którego znaleźliśmy na ulicy w naszą pierwszą, niezbyt udaną rocznicę, co leżał potem na parapecie miesiącami, jako memento? Zasadziliśmy go i zobacz, jaki wielki wyrósł!
– Nigdy nie widziałam takiego wielkiego ziemniaka! Ale ten czas leci… Ani się obejrzysz, a tu ziemniaki rosną. I one urodzą dzieci, i to będzie neverending story.
– Tak, zjemy te bulwy, to będzie skonsumowanie małżeństwa. I znowu zasadzimy. No, mam nadzieję, że coś z tego wyniknie.
– Tiaa… Z miłości ziemniaki wynikają.
– Ja mam problemy z zapamiętywaniem imion…
– Każdy ma przecież jakoś na imię, więc po cholerę to pamiętać!
– Zagrajmy w karteczki na czole.
– O nie! Nie gram w to. Ostatnio jak graliśmy i miałem do odgadnięcia Jarocką, to ona zaraz potem umarła.
– Ona już długo umierała, bo miała raka.
– Myśmy też długo grali…
– O, Marta znowu hałasuje na górze.
– Jaka Marta?
– Duch Marty.
– Duch? Hm… My też przedwczoraj słyszeliśmy jakieś hałasy. Baliśmy się pójść i sprawdzić. Stwierdziliśmy, że jak to jakiś zbrodzień, to zjemy kolację do końca, a potem wyjdziemy na spacer, żeby miał spokojnie czas się ewakuować.
– Mówię wam, to duch Marty.
– No dobrze, ale dlaczego akurat Marty?
– Bo jak wołam „Marta, uspokój się!”, to się uspokaja.
– Możesz to spróbować poskutkować.
– Co zrobić?
– Oj, sprawdzić, czy działa.
– Aj.
– Z „aj” wynika „ja”.
– A.
– Po co ci aż trzy?
– Bo była promocja „kup trzy”.
– I tyle? „Kup trzy”?
– Tak.
Po raz trzydziesty pomieszczam wybór fraz napotkanych na profilach kolesi na gejowskich portalach randkowych.
1. plany
decydowanego faceta na stały układ oralno-wulgarny z soxami w tle
2. inne czynności?
ma ktoś ochotę na wspólne walenie konia,macankę zabawę kutasami i jajami jeśli tak to daj znać NIE WYKLUCZAM ŻE MOŻE I SEX JAK NAM SIĘ SPODOBA
3. apel
Szukam mojego byłego faceta, ma na imie Tomek, byliśmy kiedyś razem lecz przez moją głupotę straciłem go ! TOMEK JAK TO CZYTASZ ODEZWIJ SIĘ, SZUKAM CIĘ PO CAŁYM MIEŚCIE ! NIE MAM DO CIEBIE NR TELEFONU BO ZGUBIŁEM TELEFON !!! KOCHAM CIĘ ODEZWIJ SIĘ !!! PRZEPRASZAM ZA WSZYSTKO !
4. myto
pay nice boy only beutiful guy pay nice boy only beutiful guy pay nice boy only beutiful guy
5. powaga wg Rochefoucaulda, odsłona druga
Konkretny, nie szukający romansów i problematycznych związków. Tylko poważni kolesie.
6. pewnie
Gdybym szukał na seks pewnie szukałbym znajomych
7. scientia sexualis
Ja leżę u siebie w łóżku, Ty u siebie. Jedno z Nas jest w złym łóżku.
8. wkładanko
Starość jest jak konto w banku, możesz wziąć z niego tylko tyle ile na nim masz. Toteż, to jest moja rada, aby na swój rachunek szczęścia wkładać jak najwięcej się da.
9. tu zaszła zmiana
Mogłem przebierać i zmieniać
Teraz zacząłem doceniać
Nie tylko wygląd panowie
Ale i to co ma w głowie
SNEAKERSA ale to nie warunek , więc jak wam się spodobał mój profil
to piszcie chłopaki , przecież nie gryzę
10. aksjologiczne podstawy szacunku
Jeśli doszedłeś do końca mojego opisu to dziękuję Ci za trud, który włożyłeś by przeczytać co mam do powiedzenia, a nie tylko do pokazania – WIELKI SZACUN!
Opowiadali mi dawno temu rodzice*, że oglądali w telewizji (słuchali w radiu? czytali w gazecie?) za czasów słusznie minionych tudzież w równie słusznie minionych latach dziewięćdziesiątych reportaż o linczu w jakiejś małej miejscowości. Kilku lokalnych mieszkańców wyraziło swoje votum nieufności wobec sołtysa czy kogoś takiego na drodze użycia siekiery ze skutkiem śmiertelnym. Jeden z zamieszanych w tę sprawę, zapytany przez dziennikarza, czemu to zrobili, odpowiedział:
– Komunistą był, ludzi gnębił, to wzielim i zabilim.
——————————————————————
* Jeżeli ktoś kojarzy tę historię, to będę bardzo wdzięczny za wszelkie bliższe informacje, względnie sprostowania.
– Czy myśmy…?
– Nie sądzę. Pamiętałbym.
– Ja też bym pamiętał.
– Och, co za komplement!
– …
– Aha, czyli wręcz przeciwnie.
*
– To ja już wam nie przeszkadzam. Bo wy, wy… Wy jesteście dla siebie stworzeni.
*
– I co, ty mu…?
– Nie, mnie.
*
– Jesteś świnia, jesteś świnia!
– Dlaczego?
– Bo mam ochotę na seks.
– I dlatego ja jestem świnia?
– Tak.
