– Dlaczego twierdzisz, że nienawidzę twojej poezji?

– Bo jak wychodziłeś, to powiedziałem coś o łzach i warzywach, a ty powiedziałeś, że jestem głupi.

– Coś o łzach i rynnach.

– O bakłażanach.

– Aha. Weź jeszcze pod uwagę, że ja przecież jestem trochę głuchy.

– „Bakłażany niepamięci zalały się łzami wspomnień”.

– A może wspomnieniami łez?

– Nie wiem. Nikt mi nigdy nie ukradł telefonu, a nawet bym się cieszył.