[disclaimer: to jest cytat]
9. Snort Text Message
Nie ma sensu dzielić się tutaj wielką filozofią życia, bo ludzie przestali już czytać. Górę wzięła nieposkromiona żądza zadowolenia własnych pragnień, których nie ma końca. Mało kto chce się poświęcić dla związku, dla drugiej osoby, bez dawania ultimatum. Wokół pełno kłamców, krętaczy i kretyńskich opiniotwórców, którzy nie mają pojęcia co to miłość i jak ją dawać…
Nie ma nic gorszego niż być okłamywanym przez osobę, którą kochasz. Ludzie miesiącami są w stanie przekazywać Ci fałszywe bodźce świadczące o uczuciu, a tak naprawdę nimi nie są, bo kieruje nimi zawiść, zazdrość, niedojrzałość… potem przystawieni do muru uciekają, przesyłając Ci sms-a, że już nie ma o czym rozmawiać i odchodzą… szybko znajdują kogoś innego…
Ty zostajesz sam z uczuciami, które są tak przytłaczające, że nie pozwalają Ci oddychać, funkcjonować, żyć… Tłumaczysz sobie, że z czasem wszystko minie, inni mówią Ci to samo… Ból zostaje, cierpi Twoje ego i pewność siebie. Nagle czujesz, że cały świat odwrócił się do Ciebie plecami i nikogo nie ma. Każdy dzień to męka, pole minowe. Boisz się, że otwierając folder, stronę www, wychodząc do restauracji zobaczysz go. Masz wrażenie, że wchodzisz wtedy na materiał wybuchowy, który rozrywa Ciebie całego na strzępy, zostawiając tylko aurę po Tobie, która wydaje się być niczym dla ludzi wokół… On rusza dalej, Ty próbujesz zebrać się do kupy powracając na siłownię, wypruwając sobie flaki, żeby wyglądać jak wtedy kiedy się poznaliście, bo może jeszcze zmieni zdanie kiedy zobaczy Ciebie tak odmienionego… nic się nie dzieje, unika Cię, usuwa zewsząd, zapomina, a Ty, hmm, żyjesz dalej, głęboko wierząc, że los kiedyś będzie sprawiedliwy, że w końcu zapłaci, że znajdziesz spokój i tą namiastkę prawdziwego szczęścia, którą Ci zabrał.
Nadzieja pojawia się i znika, na przemian ze zwykłymi problemami życia codziennego. Nie wiesz czy podołasz, czy spełnisz oczekiwania ludzi którzy są jedno kliknięcie od Ciebie. Te same szablonowe pytania, odpowiedzi doprowadzają do szału. Kolejne obiecanki i kłamstwa, żadnych zmian.
Ty siedzisz, bez sensu gapiąc się w monitor, robiąc kolejne durne zdjęcia, żeby ktoś Cię zauważył. I sam wiesz, że zapędzasz się w ten labirynt, z którego nie ma wyjścia, a w konsekwencji, sprawiasz, że ludzie patrzą przez pryzmat Twojej aparycji, a wnętrze już nie ma żadnego znaczenia.
Dodaj do ulubionych:
Lubię Wczytywanie…
mrówkodzik 