Я полюбила вас
Медленно верно газ
Плыл по уставшей комнате
Не задевая глаз
Тех что вы вряд ли вспомните.
Бился неровно пульс
Мысли казались голыми
Из пистолета грусть
Целилась прямо в голову.
Строчки летели вниз
Матом ругались дворники
Я выбирала жизнь
Стоя на подоконнике.
В утренний сонный час
Час когда всё растаяло
Я полюбила Вас,
Марина Цветаева.
[Tłumaczenie angielskie (dosłowne) jest tutaj.]
Patrz, co znalazłam: http://www.stihi-rus.ru/1/Cvetaeva/5.htm
Wygląda na to, że wiersz jest dla Achmatowej.
В утренний сонный час,
– Кажется, четверть пятого, –
Я полюбила Вас,
Анна Ахматова.
ho! ciekawostka!
dziwne, coś mi się kojarzy, że Achmatowa krytykowała dość mocno Cwietajewą. może miały różne okresy, jak to bywa.
w ogóle to zakończenie w wierszu tym pierwotnym, „Я полюбила Вас, Марина Цветаева” jest diabelnie niejednoznaczne.
Mogłoby z tego wynikać, że Marina Cwietajewa stwierdza, że sama siebie pokochała i dla kontrastu (względnie także z tego powodu) popełnia samobójstwo, ale także (jak zwykle problem podmiotu sylleptycznego) że podmiot wiersza nie jest tożsamy z autorką, czyli pisze sama do siebie niejako z zewnątrz, jako nie-ona.
jest i inna opcja: można to rozumieć jako deklarację zwróconą do ludzi (Pokochałam was i w roli podpisu – Marina Cwietajewa, co mi się bardzo podoba osobiście, chociaż majuskuła w „Bac” i przecinek – jedyny w całym wierszu – sugerowałyby użycie ostatnich słów w znaczeniu wokatywnym).
czyli może być:
1. Pokochałam Panią, Marino Cwietajewo. (ja=Marina)
2. Pokochałam Panią, Marino Cwietajewo. (ja=nie Marina)
3. Pochochałam Panią, Marina Cwietajewa (jako podpis)
4. Pokochałam was (ludzi/ludzkość), Marina Cwietajewa (jako podpis)
ten zapodany przez ciebie wiersz Achmatowej najbardziej wskazywałby na opcję 1 lub 2. ale to nie musi być analogia, a może być tylko parafraza. pewnie zresztą ta niejednoznaczność była zamierzona.
i weź to teraz tłumacz.