– Dziewczynka na siedzeniu przed nami ma własne robaczki.
– Jakie niby robaczki?
– Kwaśne robaczki! Żelki.
– Ooo, to może…
– Nie! Nie wolno zabierać dziewczynce żelków.
– Ale może da mi jednego…
– Dzieci często boją się obcych brodatych mężczyzn.
– O! To może da mi wszystkie?
– Zobacz, jak się nazywa ta miejscowość!
– Roffofyca!
– Tiaa, nauka dykcji, lekcja minus piąta.
– Bo ja pfecief mówię pfef dwa robaki.
– Jak ten, co sobie wsadzał kamienie do ust.
– Ten taki, no, Sokrates?
– Fokratef nie.
– Demostenes!
– Demoftenef. A nie Damoklef?
– Damokles to sobie wsadzał miecz!
mrówkodzik