– Wiecie, że nasz młodszy kolega nigdy nie uczestniczył w grupówce? Może powinien nadrobić.
– Grupówka? A kiedy?
– Może dzisiaj?
– A nieee, dzisiaj umówiłem się na planszówki… Jutro?
– Niee, jutro jesteśmy umówieni z rodziną.
– Pojutrze to do pracy…
– A we wtorek mam spotkanie autorskie…
– Ja mam w środę koncert…
– W sumie to ja nie przepadam za grupówkami…
– Noo, kiedyś to się szło tak jakoś z rozpędu, a dzisiaj to komu by się chciało…
– Nooo, to dobranoc.
– Dobranoc!
Rabbio opowiadał, jak był kiedyś na spotkaniu towarzyskim w większym gronie z pewnym przewrotnym znajomym, który zobaczył stojąca nieopodal Maję Komorowską, zaczaił się za nią chytrze i zaczął poszeptywać zjadliwie w jej kierunku, ale tak, żeby nie wiedziała, skąd dobiega ten pospieszny, tnący jak brzytwa, napastliwy szept:
– Boga nie ma! Boga nie ma! Boga nie ma…!
Nieszczęsna, chociaż nerwowo rozglądała się dookoła, to nie udało się jej wypatrzeć czarta, co wlewał jej w uszy truciznę tych słów.
Niebawem znajomy zauważył też Roberta Janowskiego. Podszedł więc do niego, pierdnął siarczyście i zapytał tonem niewiniątka:
– Jaka to melodia?
mrówkodzik 