– Jak się wracałem, żeby wyjąć notesik z płaszcza, to nagle wychynąłem zza kolumny i niechcący przestraszyłem naszą ulubioną panią szatniarkę, aż podskoczyła.
– W sumie można jej pozazdrościć. Ja chyba nigdy nie przeżyłem w tym gmachu równie silnych emocji…
– Idę do szatni. Masz coś?
– Godność!
– A poza tym?
– Mam kurtkę, czapkę. Porządny jestem.
Pani w szatni przybytku kultury – widząc, że nie oddałem jej razem z kurtką czapki – pyta z naciskiem:
– Czy to w s z y s t k o ?
– Tak, proszę pani. Nakrycie głowy zdejmuję wyłącznie przed Sztuką.
mrówkodzik 