sobotnią nocą na Mazowieckiej

– Jakiż to chłopiec piękny i młody, jaka to obok dziewica?

– Toć to owa Skrzydłeczka Jakgąska, najwierniejsza z towarzyszek księżny Anny!

 

bardaszkę mu zarzuciła!

– Wiesz, co to jest bardacha?

– Taka chusteczka…?

– Jaka chusteczka?

– Taka do ubierania się, nie do nosa. Taka chusta.

– Jak najbardziej do nosa. A wręcz do dupy. Bo to w gwarze więziennej „sracz”.

– Skąd mam wiedzieć. Jeszcze nie siedziałem.

rozybuda

Naówczas, suto wychyliwszy z roztruchana, buzdygan swoj ujal i takoż jął rozybudę* Jurandową krzesać, ażeć funki a koltuny w powietrze wzbijał!

————————

* patrz: słowniczek