sola, perduta, insultata

– Coś wspaniałego, okrągłe i mieściły się w dłoni. O boże, brzmię jak heteryk mówiący o piersiach. Może wychodzi ze mnie kryptoheteroseksualizm?

– Albo zinternalizowana homofobia.

– No wiesz! Nikt mnie tak nie obraził, odkąd Treliński wystawił Manon!

koneser

Po oryginalnym koncercie spędzonym na niewygodnych krzesełkach, jesienią w Warszawie.

– Pośladki mnie bolą.

– O, rozmasować?

– Dam sobie radę. Jakoś się wyliżą.