– Co ty oglądasz? Masz za dużo czasu wolnego. Takich bzdur nie słyszałem dawno, i to mówionych z takim przekonaniem.
– Byłam ciekawa! Chcę wiedzieć, co/kto w tamtej trawie piszczy!
– Bardziej szczy niż pi. Pi to jednak bardzo mądry koncept starożytnych filozofów.
– Wyobrażasz sobie? Gadamy z jakimś oburzająco młodym i wyglądającym na wyzwolonego chłopakiem, i pytamy, czy w ogóle miał jakieś doświadczenia seksualne większe niż jeden na jednego.
– I co odpowiedział?
– Że miał pięciokąt. Pięciokąt!
– No, to trzeba było się z nim umówić. W tej sytuacji trójkąt można by potraktować jako próbę resocjalizacji…
– Gdzie się tak patrzysz?
– W martwy punkt.
– A czy ten martwy punkt nie jest czasem żywy?
– Może… Myślisz, że możesz go przebić?
– Punkt nie ma wymiarów. Nie da się.
– Punkt dla ciebie.
– Biorę. Który to?
– Poszedł.
– Czyli wracamy do punktu wyjścia.
– Manifold… Jak to jest po polsku? „Różnorakość”? „Wielodziwność”? „Mnogogiętkość”?
– Rozmaitość…
– Jako trójkąt mi się to nie widzi. Prędzej może jako dwójkąt.
– Dwójkąt?
– No, bo nic prostego w tym nie widzę.
mrówkodzik 