PSALM 94
1 O Lord God, to whom vengeance belongeth : thou God, to whom vengeance belongeth, shew thyself.
2 Arise, thou Judge of the world : and reward the proud after their deserving.
3 Lord, how long shall the ungodly : how long shall the ungodly triumph?
4 How long shall all wicked doers speak so disdainfully : and make such proud boasting?
5 They smite down thy people, O Lord : and trouble thine heritage.
6 They murder the widow and the stranger : and put the fatherless to death.
7 And yet they say, Tush, the Lord shall not see : neither shall the God of Jacob regard it.
8 Take heed, ye unwise among the people : O ye fools, when will ye understand?
9 He that planted the ear, shall he not hear? : or he that made the eye, shall he not see?
10 Or he that nurtureth the heathen : it is he that teacheth man knowledge, shall not he punish?
11 The Lord knoweth the thoughts of man : that they are but vain.
12 Blessèd is the man whom thou chastenest, O Lord : and teachest him in thy law;
13 That thou mayest give him patience in time of adversity : until the pit be digged up for the ungodly.
14 For the Lord will not fail his people : neither will he forsake his inheritance;
15 Until righteousness turn again unto judgement : all such as are true in heart shall follow it.
16 Who will rise up with me against the wicked : or who will take my part against the evil-doers?
17 If the Lord had not helped me : it had not failed but my soul had been put to silence.
18 But when I said, My foot hath slipt : thy mercy, O Lord, held me up.
19 In the multitude of the sorrows that I had in my heart : thy comforts have refreshed my soul.
20 Wilt thou have any thing to do with the stool of wickedness : which imagineth mischief as a law?
21 They gather them together against the soul of the righteous : and condemn the innocent blood.
22 But the Lord is my refuge : and my God is the strength of my confidence.
23 He shall recompense them their wickedness, and destroy them in their own malice : yea, the Lord our God shall destroy them.
Glory be to the Father and to the Son and to the Holy Ghost. As it was in the beginning is now, and ever shall be, world without end. Amen.
*
Boże, któremu pomsta należy sprawnie,
Okaż wszytkiemu światu władzą swą jawnie
Ockni się, sędzia wiecznej sprawiedliwości,
A ludziom hardym zapłać ich wszeteczności!
Długoż, o wieczny Boże, ludzie zuchwali
Na szczęście tak bezpiecznie będą kazali?
Długoż się swym łotrostwem będą chlubili,
Którzy wstyd i cnotę swą na szrót puścili?
Twój lud trapią, dziedzictwo Twoje plądrują,
Gościa, wdowę, siroty nędzne mordują
I mówią: „Nie widzi Bóg; płonę nadzieje,
By miał rozumieć, co się na świecie dzieje.”
Uważcie to, szaleni, u siebie tedy,
A wy rozum, o głupcy, miejcie wżdam kiedy
Kto umiał ucho stworzyć i oko, temu
Jako być głuchym albo ślepym samemu?
Kto świat karze za jego wszeteczne sprawy,
Waszym złościam jako być może łaskawy?
Kto ludziom rozum daje, tenże człowieczy
Rozmyśl i skryte rady zna, że nie g’rzeczy.
Szczęśliwy, którego Ty uczniem swym liczysz,
Boże wieczny, i w swoim Zakonie ćwiczysz.
Taki w powszechną trwogę pokój uczuje,
Zaczem niepobożnemu dół się gotuje.
Abowiem swoich wiernych Pan nie opuści
Ani dziedzictwa swego szarpać dopuści;
Jeszczeć i sprawiedliwość będzie płaciła,
I najdzie się na świecie cnotliwych siła.
Kto na mię tak jest łaskaw i na me zdrowie,
Że się przeciwko grzesznym przy mnie opowie?
By mnie był Pan nie dodał sam swej pomocy,
Dawno bych już był w wiecznej pogrężon nocy.
By się namniej pode mną noga zachwiała,
Twoja mię łaska, Panie, wnet zadzierżała;
Jako mię barzo troski moje suszyły,
Tak mię wdzięczne pociechy Twoje chłodziły.
Spólnego nic przewrotni z Tobą nie mają,
Którzy prawem tyraństwo swe nakrywają;
Którzy przeciw cnotliwym praktyki kują
A niewinne nad prawo jawne skazują.
Panie, Tyś moja skała, Tyś mój obrońca;
Ty mnie strzec, jakoś począł, będziesz do końca
I oddasz niepobożnym ich nieprawości
A okrutni będą Twej syci srogości.
[tłum. Jan Kochanowski]
——————————————————
XIX-wieczny przekład Kazimierza Buczkowskiego tutaj.
mrówkodzik 